سیزدهمین کنگره سالانه انجمن قابلههای افغان
انجمن قابلههای افغان سیزدهمین کنگرة سالانه خود را با پیام (قابلهها کیفیت، عدالت، کرامت، خدمات صحت زنان و اطفال را بهبود میبخشند) در تالار ابو علیابنسینا پوهنتون طبی کابل افتتاح کردند.
این کنگره دو روزه است و قابلهها از سراسر کشور بهمنظور برجسته کردن مسلک قابلگی و برای بهبود صحت مادران، نوزادان و اطفالشان دور هم جمع شدهاند تا تجارب و یافتههای شانرا باهم شریک کنند.
زهرا میزایی، رییس انجمن قابلههای افغان ضمن خوشآمدگویی به مهمان حاضر در تالارگفت: «انجمن قابلههای افغان افتخار دارد که سیزدهمین کنگره خود را با حضور ۳۰۰ قابله از سراسر کشور تجلیل کند.»
این فرشتهگان نجات میتوانند بهترین کیفیت خدمات حمل و ولادت را برای مادران این سرزمین فراهم کنند و در کاهش مرگومیر مادر و نوزاد نقش بارزی داشتهاند.
انجمن قابلههای افغان میخواهد هر مادر و طفل آن دسترسی به خدمات با کیفیت و برابر با معیارات بینالمللی را داشته باشد.
هدف از برگزاری این کنگره دادخواهی برای مسلک قابلگی و تقویت نقش قابله برای اطمینان از صحت طفل و مادر، فراهم کردن فرصت برای بحث و یادگیری طریقههای جدید مراقبت مادران و اطفالشان شریک کردن تجارب و تبادل افکار و دفاع برای گسترش و تقویت مسلک قابلگی در آینده است.
در ادامة این همایش داکتر بری صدیقی، معین تحصیلات عالی کشور علت مرگومیر مادران و اطفال زیر پنج سال را در بیشتر ولایات کشور، نبود ترانسپورت منظم، صعب العبور بودن جادهها در شهر کوهستانی، دیر رساندن به مرکز صحی، ازدواجهای زیر سن عنوان کرده، میگوید: «از سال ۲۰۰۲ تا حالا ما کاهش چشمگیر مرگومیر اطفال زیر پنج سال و مادران را داریم؛ اما باز هم این کافی نیست. و با ازدیاد مراکز صحی دوکتوران متخصص، قابلههای مسلکی و باظرفیت بالا در سطح والسوالیها و قریهها، جهت پیشبرد خدمات در عرصهیی مراقبتهای فامیلی پلانیگ، تغذیه، امنیت و با حمایت دولت میتوانیم مرگومیر مادران و اطفال را کاهش بدهیم.
هچنان داکتر یارباز حمیدی، عضو کمیتة صحت ولسیجرگه از قابله بهعنوان شخصی که «اولین بار نوزاد در دستان او دیده به جهان باز میکند و مادر برای اولین بار نوزادش را از دستان او به بغل میگیرد.» یاد کرده، میگوید: «قابله از زمان قبل از ولادت، در جریان ولادت و بعد از ولادت به مادر کمک میکند و ما زندگی فرزندانمان را مدیون زحمات آنها هستیم.»
او افزود باید مسلک قابلگی را به لیسانس و ماستر و دکترا ارتقاع بدهیم.
دوکتور نسرین اوریاخیل، رییس شورای طبی افغانستان اظهار داشت: «قوانین کار در سیستم صحی دخیل نیست، در اکثر از مراکز صحی خصوصی، یک دوکتور یا قابله و یا نرس ۳۶ ساعت کار میکند، (و همه انتظار اخلاق طبابت از آنها دارند) باید قوانین کار در نهادهای خصوصی و دولتی به طور یکسان تطبیق شود.»
درآخر ویس محمد قرنی، رییس شورای قابلگی و نرسنگ بیان داشت: «در سال ۲۰۲۰ میلادی، برنامههای ارتقاع ظرفیت و انکشافی مسلکی را روی دست داریم و کوشش میکنیم هر قابله را به عالیترین سطح آموزش حمایت میکنیم.»
تعدادی از قابلهها که از انستیتوتهای قابلگی و پوهنتونها در این برنامه شرکت کرده بودند با ابراز خرسندی از این پیشنهاد آقای قرنی گفتند: «ما همه تا پای جان در خدمت مردم بهخصوص مادران، نوزادان و اطفال زیر پنج سال هستیم.»
با وجود میلیونها دالر کمکهای جامعه جهانی بهمنظور رشد سکتور صحت، اما باز هم سالانه تعداد زیادی از مادران و اطفال زیر پنج سال، بهخاطر عرضة غیرمعیاری خدمات صحی جان خود را از دست میدهند و یا برای تداوی به کشورهای بیگانه سفر میکنند.
استقاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع است.