عزیزه منجی دختری که آرزوهایش او را از دیار مهاجرت به کشورش رساند، آروزهایی که به قول خودش منجی را منجی (نجات دهنده) کند.
او با این واژه خود را عجین کرده است و می‎خواهد منجیی شود برای تمام زنان سرزمینش و با این آرزوها مصمم‎تر از همیشه پیش می‌رود.
عزیزه از رشته‎ی روانشناسی دانشگاه کابل فارغ شده است، اما علاقه‎‎اش به رشته‎ی خبرنگاری او را وارد دنیای رسانه کرد.
او اولین گام‎های خود را در عرصه‎ی خبرنگاری، از موسسه‎ی تساوی برداشت و توانسته فعالیت‎ها ‎و پیشرفت‎های چشم‎گیری داشته باشد.
عزیزه در حال حاضر در یکی از نهادهای دولتی به عنوان خبرنگار و متخصص رسانه‎های اجتماعی کار می‎کند.
به پای صحبت‎های او می‎نشینم تا بیشتر از خودش بگوید:
از عزیزه بیشتر برایمان بگو؟
خوب، عزیزه اولین فرزند خانواده است، دختری که بیشتر از نصف عمرش را در مهاجرت گذرانده، خوش‎خلق و کلام با کلی انرژی مثبت، تن به محدودیت‎ها و دشواری‎های زندگی نمی‎دهد و شیفته‎ی کار و زندگی‎اش هست.
عزیزه لیسانس از رشته‎ی روانشناسی دارد، چه شد به خبرنگاری علاقه‎مند شد؟
شاید همین روحیه هیجانی و کنجکاو بود که من را در این مسیر راهنمایی کرد تا بتوانم، از این طریق بیشتر در بین اجتماع باشم و با آنها آشنا شوم.
خبرنگاری را از کجا شروع و چقدر در این زمینه کار کردی؟
خبرنگاری را از موسسه تساوی شروع کردم، بعد از ختم دوره‎های آموزشی به کارهای عملی پرداختم، در حال حاضر هم در مرکز رسانه‎های حکومت به عنوان خبرنگار و متخصص رسانه‎های اجتماعی کار می‎کنم.
شما به عنوان متخصص رسانه‌های اجتماعی فعالیت می‌کنید، به نظر شما رسانه‌های اجتماعی گزینه‌ی خوبی برای اطلاع‌رسانی است؟
بله، از آنجایی که این روزها همه به رسانه‌ها اجتماعی دسترسی دارند و استفاده از آن هم بسیار آسان است، توانسته جایگاه خوبی را در بین رسانه‌های دیگر پیدا کند.
شبکه‌های اجتماعی برایتان دردسر ساز شده؟
بله، راستش برای من خیلی دردساز بوده، و فکر می‌کنم برای بیشتر دخترانی که با عکس‌های خودشان وارد دنیای مجازی می‌شوند دردسر ساز باشد. مخالفت با عکس گذاشتنم در شبکه‌های اجتماعی، هک شدن فسبوکم، سو استفاده از عکس‌هایم و درست کردن انواع حساب‌های جعلی به نامم از جمله دردسرهایی بوده که خودم با آن‌ها رو برو شده‌ام.
فکر می‌کنی چه مشکلاتی سر راه بانوان خبرنگار وجود دارد؟
بانوان خبرنگار با مشکل‌های زیادی روبرو هستند؛ چون جامعه افغانستان جامعه سنتی است و هنوز به خیلی از موضوع‌های مربوط به زنان با نگاه سنتی دیده می‌شود و بانوان آزادانه نمی‌توانند شبیه مردان فعالیت کنند.
ناامنی، جامعه‌ی مردسالار  و سنتی، دید منفی خانواده‌ها از کار در رسانه، مشکل‌هایی هست که بانوان خبرنگار درحال حاضر با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.

آیا زن بودن برایت در عرصه کاری محدودیت شده؟
بله متاسفانه، در جامعه‌ی که زندگی می‌کنیم محدودیت‌ها حتمن برای هر زنی چه از سوی خانواده، اجتماع یا هر طریق دیگری وجود دارد، اما عزیزه دختری نیست که به این آسانی‌ها برای محدودیت‌ها سرخم کند.
عزیزه ازدواج هم کرده است؟
من در حال حاضر نامزد هستم.
به نظرت این امر، چه تغییری در زندگی و عرصه کاریت داشته؟
فکر می‌کنم نامزد بودن مسوولیتش کمتر از ازدواج نیست، اما خوشحالم که همسری دارم که دیدش به زن دید ابزاری و جنسیتی نیست و بودن او در کنارم باعث پیشرفت و تغییرات مثبت شده و همیشه حامی‌ام بوده و هیچ محدودیتی برام نگذاشته است.
اوج موفقیت‌هایت را در این عرصه‌ی کاریت بگو؟
آرزوهای بزرگی دارم و (با لبخند) می‌خواهم هر جایی نامی از گزارشی و خبری برده ‌شود، نام من در آن ثبت باشد.
برای آینده‎ات چه برنامه‌ای داری؟
برنامه‌ام این است که زودتر ماستری‌ام را شروع کنم و ادامه تحصیل دهم تا خودم را به آرزوهایم نزدیک‌تر کنم.
گاهی شده تصمیم بگیری که یک وظیفه‌ی دیگری داشته باشی؟
نخیر، تا به حال به چنین چیزی فکر نکردم، به‌خاطری که من کارم را با تمام دشواری‌هایش دوست دارم.
در خواستت از حکومت و از نهادهای مدافع خبرنگاران چیست؟
یکی از خواسته‌هایم از نهادهای مدافع خبرنگاران این است که برای آنان زمینه‌ای را فراهم سازند تا خبرنگاران از مصوونیت‌های شغلی و جانی  برخوردا شوند.
پیامت به دخترانی که می‎خواهند در عرصه‌ی خبرنگاری کار کنند چیست؟
پیامم این هست که مستحکم‌تر و استوارتر از همیشه پی آرزوهایشان بروند و تن به هیچ نوع محدودیتی ندهند و تسلیم نشوند.