محدثه حسنزاده
به لحاظ روانی «تغییر» کردن کار سادهای نیست و گاهی غیرممکن است. امروز در افغانستان به همان اندازه که تغییر طالبان ناممکن است تغییر من و دختران تحصیل کردهی امروزی نیز امکان ندارد؛ طالبان پیشرفت را قبول ندارند و ما پسرفت را!
اگر بخواهیم این دو معادله را یکجا جمع کنیم نتیجهاش میشود حکومت امروز طالبان و این پوشش جدید من!
همانطور که که چادری/برقع در پوشاندن تمام هویت یک دختر امروزی ناتوان بوده به همان اندازه هم طالبان در ایجاد یک حکومت فراگیر در افغانستان ضعیف بوده است، به همان مقدار که یک دختر امروزی با چادر ی در تضاد است به من همان اندازه حکومت افغانستان با حکمرانان جدید اماراتی همخوانی ندارد و این است دغدغهی این روزهای من!
امیدوارم دیر یا زود این تضادها برداشته شود و همه چیز سر جای خود قرار گیرد.
این حرفهای زینب یکی از دختران کابلی است که این روزها در پی وضع شدن قوانین طالبان در کشور با من در میان گذاشت.
همراه با زینب هزاران دختر افغان با سقوط دولت و روی کار آمدن حکومت امارت اسلامی این روزها با مشکلات زیادی دست و پنج نرم میکنند، از بسته شدن مکاتب به روی آنان تا منع شدن رفتن به محل کار.
طالبان در روزهای اخیر رهنمود جدیدی را منتشر کرده است که در آن بر گشت و گذار زنان محدودیتهای جدیدی وضع شده است و همچنان در قسمتی از این رهنمود به رانندگان موترها گفته شده است که زنان بدون حجاب و زنان بدون محرم را در مسافرتهای طولانی سوار موتر نکنند.
در همین حال زنان زیادی در واکنش به این محدودیتها، اعتراضهای گستردهای را به راه انداختهاند که در نتیجه به سرکوب آنان و سکوت مقامات طالبان در این زمینه منجر شد.
فاطمه یکی از دخترانی است که با بسته شدن مکتب مجبور به گوشهنشینی در خانه است و با توجه به رهنمود جدید طالبان که اشاره به حجاب زنان دارد میگوید که در دنیایی که همهی دختران جوان و نوجوان در شادی و آرامش زندگی میکنند من باید به این فکر کنم که امروز چه لباسی بپوشم تا بتوانم در موتر بالا شوم!
همچنین کمیتهی امر به معروف و نهی از منکر طالبان به تاریخ ۱ قوس سال جاری به تمام رسانههای تصویری دستورالعمل تازهای را منتشر که در بخشی از آن آمده بود که نشر درامهها و برنامههای تمثیلی که تمثیل کنندهی آن زن باشد ممنوع است و خبرنگاران زن در رسانههای تصویری باید حجاب اسلامی را رعایت کنند.
حسیبا هاشمی عکاس خبری است که این روزها با قدرت گرفتن حکومت امارات اسلامی دست از فعالیت برداشته است و رسانهای که در آن کار میکرد فعالیتهایش متوقف شده است.
او میگوید چطور میتوانم با چادری به کنفرانسهای خبری بروم و برای گرفتن عکس خم و راست شوم؟ تصورش هم برایم خندهآور است.
ما زنانی هستیم که در طی ۲۰ ساله گذشته با پوشیدن لباسهای ساده به محل کار میرفتیم و نان آور خانوادههایمان بودیم اما حالا مجبور هستیم که در کنج خانهها محصور شویم.
زنان افغان بارها با اعتراضهای خیابانی وکمپینهای رسانهای مخالفت خود را با قوانین سختگیرانهی طالبان نشان دادهاند.
بهار جلالی یکی از زنانی است که در ماههای نخست حکومت امارت اسلامی، کارزار نمایش لباس سنتی و ملی افغانستان را راه انداخت و از دیگر زنان افغان خواست تا با استفاده از هشتگ # به لباسم دست نزن، تصاویری از خود را در صفحههای اجتماعی منتشر کنند تا به جهانیان چهره واقعی افغانستان را نشان دهند.
بهار جلالی به بیبیسی گفته بود که «یکی از نگرانیهای من این است که هویت و حاکمیت افغانستان مورد تهاجم قرار گرفته است.»
از آن جایی که نماد حجاب زنان افغان در زمان حاکمیت طالبان در سالهای گذشته چادری/برقع بوده است این بار زنان از حجاب اجباری و برگشت دوباره به سالهای قبل نگران هستند.
برای بسیاری از زنان که جز نسل جدید هستند و با پوشش چادری ناآشنا، نظارهگر بودن دنیا از پشت جالیهای مشبکهای شکل کار ناممکنی است.
از زمان به قدرت رسیدن طالبان به حکومت تاکنون، برخی از زنان افغان لباسهای پوشیدهتری با رنگ سیاه را مورد استفاده قراره دادهاند؛ اما با گذشت زمان و اعمال قوانین سختگیرانه طالبان در مورد زنان نگرانی آنان بیشتر شده است و شماری به این عقیدهاند که کم کم آنان را وادار به پوشیدن چادری خواهند کرد.
در همین حال رینا امیری نماینده جدید آمریکا برای زنان افغانستان در ماه نوامبر در دوماهنامه «فارین افرز» مقاله مفصلی تحت عنوان «افغانستان جدید همان طالبان قدیم» نوشت و موضعگیری شدیدی علیه طالبان داشت او در بخشی از این مقاله نوشته است که « من تعجب می کنم که چگونه آنهایی که با اطمینان دادن به جهان که طالبان تغییر کرده است این گروه را بازسازی کردند و حالا با بازگرداندن سیاستهای قههرایی و سختگیرانهی طالبان علیه زنان را توضیح میدهند.
طالبان باید این واقعیت را در نظر بگیرند که بسیاری از افغانها با جهانبینی طالبان موافق نیستند.»
استقاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع است.