عروسی نمی کنم!
کابل شهری است پر از تالارها وقصرهای زیاد عروسی که چشم ها را خیره می کنند و جوانانی که به این قصرها با دیده حسرت می نگرند .
علیرضا جوانی35 ساله با چهره ای افسرده وخسته وخطوطی که درصورتش به چشم می خورد، با صدایی آهسته می گوید که هنوزازدواج نکرده است.
او دلیل مجردیش را مصارف بالای عروسی می داند و می گوید: "مصارف خیلی بالا است وزمانی می توانم تصمیم به ازدواج بگیرم که بتوانم ازعهده این مصارف و خرجها بیرون برآیم."
اواین مشکل را نه تنها برای خود بلکه برای تعداد کثیری ازجوانان می داند.
اواین گونه می پندارد: "اگرچه تالارها وقصرها برای مردم سهولت هایی ایجاد کرده است، اما ازطرف دیگرخانوادها یی که نتوانند عروسی هایشان را مجلل برگزارکنند دربین قوم وخویش خود با نگاهی تحقیرآمیزمواجه می شوند."
درسالهای قبل تالارهای کمی در شهر به چشم می آمد وبیشترعروسی ها در خانه ها برپا می شدند.
معصومه خانمی که حدود 10سال ازازدواج او می گذرد،با این مصارف موافق نیست وعلت این هزینه های زیاد را به دید یک رسم ورواج بیهوده وچشم وهم چشمی خانواده ها می داند.
اومیگوید که هزینه های هنگفتی که در عروسی ها مصرف می شود باعث زیربارقرص رفتن خانواده داماد می شود وهمان است که زوج جوان بعد ازازدواج دچارمشکلات می شوند.
وی گفت: "درزمان ما محافل عروسی درخانه ها وآن هم خیلی اقتصادی برگزارمی شد. طوری که مهمانها درحدود چند نفرازقوم وخویش داماد وعروس بود. خیلی خوب بود. اینقدر مشکلات نبود."
او پیشنهاد می کند که اگر خانواده ها به فکر خوشبختی جوانان هستند باید عروسی ها را با مصارف کم برگزار کنند.
اگراین مصارف بی جا هستند، پس چرا تعداد این قصرها رو به افزایش است؟
جاوید صاحب یکی ازاین تالارها که مدت 8 سال است، ریاست تالاررا به عهده دارد، می گوید که گرفتن جشن های عروسی درخانه کاردشواری است وخانه ها گنجایش هزاران مهمان را ندارند.
اومی گوید که بیشترجشن های عروسی ازماه ثورشروع تا اول ماه مبارک رمضان برگزار می شود.
مصارف زیاد در مراسم عروسی ها در حالی در بین مردم رواج یافته که این مصارف با مخالفت شدید شخصیت های دینی روبه رو می گردد.
حاجی رضا از عالمان دین، این مصارف را مانعی برای شروع زندگی مشترک دو جوان می داند.
وی افزود: "ازدواج سنت پیامبر(ص)است وکسانی که باعث این مصارف می شود کاری مخالف شریعت اسلام را می کند."
اواز خانواده می خواهد قسمتی ازاین مصارفی که درمحافل استفاده می کنند، برای آغاززندگی جدید فرزندان خود بگذارند که بسیار بهتراست.
برای رهایی ازاین مشکلات زهرا حسن زاده یکی ازاقتصادانها به موضوع عرضه و تقاضا اشاره می کند.
او می گوید که برگزاری مراسم درهوتل ها نهادی ازشخصیت اجتماعی خانواده ها پنداشته می شود به این دلیل تقاضا برای ایجاد این تالارها افزایش یافته است.
او به عنوان یک اقتصاد دان پروژه های هوتل سازی را مورد انتقاد شدید قرار داده و می گوید که این پروژه ها تنها تاثیرات عایداتی دارند و فاقد تاثیرات ظرفیتی بالای اقتصاد می باشند.
او از سرمایه گذاران می خواهد که بیشتر در بخش های تولیدی مثلساختن کارخانه ها سرمایه گذاری کنند و ازاین طریق گام هرچند کوچک برای خود کفایی اقتصادی کشور بردارند.
استقاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع است.